Dobór próby to bardzo ważny proces od którego w dużej mierze zależy jakość uzyskanych wyników. Metody doboru można podzielić na losowe (random) oraz nielosowe (non – random). Metody losowe pozwalają badaczowi uogólniać uzyskane wyniki na populację. Takiej możliwości nie daje dobór próby nielosowy jednak należy zaznaczyć, że stosuje się go do innych celów. Dobór nielosowy przeważnie wykorzystujemy podczas stosowania metod jakościowych takich jak FGI czy IDI. Charakter tego typu badań nie wymaga reprezentatywności próby, poza tym mała liczba badanych uczestniczących w badaniach jakościowych sprawia, ze stosowanie metod nielosowych zdaje się być uzasadnione. Poniżej przedstawiam najczęściej stosowane w badaniach rynku metody doboru próby.
Imienna próba losowa: Za pomocą specjalnie napisanego algorytmu zapewniającego losowy wybór jednostek losujemy osoby, które będą stanowić naszą próbę badawczą. Metoda ta jest często wykorzystywana w badaniach typu PAPI, CATI.
Próba adresowa: Dobór próby składa się z dwóch etapów, najpierw Z bazy losujemy odsetek gospodarstw domowych, następnie z pośród członków mieszkających we wcześniej wyodrębnionych gospodarstwach losujemy jednego, który zostanie naszym respondentem.
Próba celowa: Jest to nielosowa metoda doboru próby wykorzystywana często w badaniach jakościowych (np. FGI bądź IDI). Mechanizm doboru polega na dobraniu do próby użytkowników cechujących się specyficznymi preferencjami np. użytkownicy marki x, zwolennicy partii x.